พายุ ของ พายุหมุนเขตร้อนใน พ.ศ. 2562

มกราคม

พายุโซนร้อนปาบึก

เดือนมกราคมเป็นเดือนที่ไม่ค่อยมีกิจกรรมของพายุนัก มีพายุหมุนเขตร้อนเพียงแปดลูกเท่านั้น ซึ่งในจำนวนพายุทั้งหมดของเดือน มีพายุจำนวนห้าลูกที่ได้รับชื่อ อย่างไรก็ตาม พายุโซนร้อนปาบึก[4] กลายเป็นพายุโซนร้อนที่ก่อตัวเร็วที่สุดในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ทำลายสถิติเดิมที่พายุไต้ฝุ่นอลิซทำไว้เมื่อปี พ.ศ. 2522 ปาบึกทำให้มีผู้เสียชีวิต 10 คนในประเทศไทย, ประเทศเวียดนาม และ ประเทศมาเลเซีย และทำให้มีความเสียหายเกิดขึ้น 115 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าเงินดอลลาร์สหรัฐ ค.ศ. 2019)[5] ต่อมาช่วงปลายเดือนมกราคม พายุโซนร้อนเอเกตแซงได้ทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวน 27 คนในประเทศมาดากัสการ์

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนมกราคม พ.ศ. 2562
ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
โมนา	28 ธันวาคม—9 มกราคม	95 (60)	985	หมู่เกาะโซโลมอน, ฟีจี, ตองงา	เล็กน้อย	ไม่มี
ปาบึก	31 ธันวาคม—7 มกราคม	85 (50)	994	หมู่เกาะนาตูนา, เวียดนาม, มาเลเซีย, ไทย, พม่า, หมู่เกาะอันดามัน	151 ล้าน	10	[6][7]
01W (อามัง)	4–22 มกราคม	55 (35)	1004	คิริบาส, หมู่เกาะมาร์แชลล์, หมู่เกาะแคโรไลน์, ฟิลิปปินส์	4.11 ล้าน	9	[8]
11U	15—23 มกราคม	ไม่ได้ระบุ	1004	เกาะชวา	ไม่มี	ไม่มี
เดสมอนด์	17—22 มกราคม	65 (40)	995	โมซัมบิก, มาดากัสการ์	ไม่ทราบ	ไม่มี
ไรลีย์	19—30 มกราคม	120 (75)	974	หมู่เกาะมาลูกู, ติมอร์ตะวันออก, รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย	ไม่มี	ไม่มี
13U	21—25 มกราคม	55 (35)	999	คาบสมุทรเคปยอร์ก	ไม่มี	ไม่มี
เอเกตแซง	22—24 มกราคม	75 (45)	993	มาดากัสการ์	ไม่ทราบ	27

กุมภาพันธ์

พายุไต้ฝุ่นหวู่ติบ

เดือนกุมภาพันธ์เป็นเดือนที่ไม่ค่อยมีกิจกรรมของพายุนัก มีพายุหมุนเขตร้อนเพียงสิบลูกเท่านั้น ซึ่งในจำนวนพายุทั้งหมดของเดือน มีพายุจำนวนเจ็ดลูกที่ได้รับชื่อ อย่างไรก็ตาม พายุไต้ฝุ่นหวู่ติบ[9] ได้กลายเป็นพายุไต้ฝุ่นที่มีกำลังแรงที่สุดในเดือนกุมภาพันธ์

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562
ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต
ฟูนานี	3–10 กุมภาพันธ์	195 (120)	940	รอดริเกซ	ไม่มี	ไม่มี
06F	3–9 กุมภาพันธ์	65 (40)	994	วาลิสและฟูตูนา, หมู่เกาะซามัว	None	None
เจเลนา	4–14 กุมภาพันธ์	205 (125)	942	มาดากัสการ์, มอริเชียส, รอดริเกซ	1.02 ล้าน	ไม่มี
โอมา	7–22 กุมภาพันธ์	130 (80)	974	วานูอาตู, นิวแคลิโดเนีย, หมู่เกาะโซโลมอน, รัฐควีนส์แลนด์, รัฐนิวเซาท์เวลส์	51 ล้าน	1
เนอีล	8–10 กุมภาพันธ์	65 (40)	994	วาลิสและฟูตูนา, ฟีจี, ตองงา	ไม่มี	ไม่มี
08F	10–13 กุมภาพันธ์	ไม่ได้ระบุ	996	ฟีจี, ตองงา	ไม่มี	ไม่มี
10F	11–13 กุมภาพันธ์	ไม่ได้ระบุ	996	วาลิสและฟูตูนา, ฟีจี	ไม่มี	ไม่มี
หวู่ติบ (เบตตี)	18 กุมภาพันธ์–2 มีนาคม	195 (120)	920	หมู่เกาะแคโรไลน์, กวม	3.3 ล้าน	ไม่มี
โปลา	23 กุมภาพันธ์–2 มีนาคม	165 (105)	950	วาลิสและฟูตูนา, ฟีจี, ตองงา	ไม่มี	ไม่มี
ฮาเลฮ์	28 กุมภาพันธ์–7 มีนาคม	175 (110)	945	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี

มีนาคม

พายุไซโคลนอิดาอี

มีพายุหมุนเขตร้อนก่อตัวขึ้นในเดือนมีนาคมจำนวนสิบลูก ในจำนวนนี้หกลูกได้รับชื่อ ซึ่งไซโคลนอิดาอีเป็นพายุที่ทำให้มีจำนวนผู้เสียชีวิตในทวีปอเมริกาใต้ถึง 1,007 คน[10] ส่วนพายุโซนร้อนอีบากลายเป็นพายุหมุนเขตร้อนลูกแรกที่ก่อตัวขึ้นในมหาสมุทรแอตแลนติกใต้นับตั้งแต่พายุแอนีตาใน พ.ศ. 2553

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2562
ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
อิดาอี	4–16 มีนาคม	195 (120)	940	โมซัมบิก, มาลาวี, มาดากัสการ์, ซิมบับเว	≥2 พันล้าน	1,297	[11][12]
15U	6–11 มีนาคม	ไม่ได้ระบุ	1007	หมู่เกาะมาลูกู	ไม่มี	ไม่มี
ซะแวนนาห์	7–20 มีนาคม	175 (110)	951	เกาะชวา, เกาะคริสต์มาส, หมู่เกาะโคโคส (คีลิง)	>7.5 ล้าน	10
TL	13–14 มีนาคม	ไม่ได้ระบุ	ไม่ได้ระบุ	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
03W (เชเดง)	14–19 มีนาคม	ไม่ได้ระบุ	1006	ปาเลา, ฟิลิปปินส์	23,000	ไม่มี
เทรเวอร์	15–26 มีนาคม	175 (110)	955	ปาปัวนิวกินี, รัฐควีนส์แลนด์, นอร์เทิร์นเทร์ริทอรี	71,000	ไม่มี	1
วิรอนิกา	18–31 มีนาคม	195 (125)	938	ติมอร์, รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย	1.2 พันล้าน	ไม่มี	[13]
จัวนินฮา	18–30 มีนาคม	185 (115)	939	รอดริเกซ	ไม่มี	ไม่มี
อีบา	23–28 มีนาคม	85 (55)	1006	บราซิล	ไม่มี	ไม่มี
TL	31 มีนาคม–3 เมษายน	ไม่ได้ระบุ	1005	ภาคตะวันออกเฉียงใต้ปาปัวนิวกินี	ไม่มี	ไม่มี

เมษายน

พายุไซโคลนฟานี

มีพายุหมุนเขตร้อนหกลูกก่อตัวขึ้นในเดือนเมษายน และสี่ลูกได้รับชื่อ ในเดือนนี้ เคนเนท ได้กลายเป็นพายุไซโคลนรุนแรงที่มีกำลังแรงที่สุดที่พัดขึ้นฝั่งประเทศโมซัมบิก [14] โดยทำให้มีผู้เสียชีวิต 48 คน ซึ่งในจำนวนนั้น 41 คนเสียชีวิตในประเทศโมซัมบิก[15] ส่วน ฟานี ได้พัดเข้าบางส่วนของประเทศอินเดียและบังกลาเทศ ทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวน 72 คนในรัฐโอฑิศา [16] 17 คนในประเทศบังกลาเทศ[17] และ 8 คนในรัฐอุตตรประเทศ โดยนับเป็นพายุที่สร้างความเสียหายไว้มากที่สุดในปีนี้ (นับถึงปัจจุบัน) ที่ 2.46 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[18]

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนเมษายน พ.ศ. 2562
ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
วอลลิซ	1–16 เมษายน	120 (75)	980	นอร์เทิร์นเทร์ริทอรี, หมู่เกาะมาลูกู, เกาะติมอร์, รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย	ไม่มี	ไม่มี
22U	5–15 เมษายน	ไม่ได้ระบุ	1006	เกาะนิวกินี, นอร์เทิร์นเทร์ริทอรี	ไม่มี	ไม่มี
เคนเนท	21–29 เมษายน	215 (130)	934	เซเชลส์, มาดากัสการ์, หมู่เกาะโคโมโร, โมซัมบิก, แทนซาเนีย, มาลาวี	>100 ล้าน	50	[15]
โลร์นา	21 เมษายน–1 พฤษภาคม	110 (70)	978	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
TL	21–25 เมษายน	ไม่ได้ระบุ	1003	เกาะสุมาตรา, หมู่เกาะโคโคส (คีลิง)	ไม่มี	ไม่มี
ฟานี	26 เมษายน–4 พฤษภาคม	215 (130)	937	ศรีลังกา, รัฐอานธรประเทศ, ภาคตะวันออกของอินเดีย, บังกลาเทศ, ภูฏาน	1.81 พันล้าน[19][20]	89	[16][17][18]

พฤษภาคม

พายุไซโคลนลีลี

เดือนพฤษภาคมเป็นเดือนที่ไม่ค่อยมีกิจกรรมของพายุนัก มีพายุหมุนเขตร้อนเพียงแปดลูกเท่านั้น ซึ่งในจำนวนพายุทั้งหมดของเดือน มีพายุจำนวนสี่ลูกที่ได้รับชื่อ พายุไซโคลนลีลีก่อนตัวชึ้นเป็นพายุหมุนเขตร้อนในแอ่งออสเตรเลีย นับเป็นพายุหมุนนอกฤดูกาลของภูมิภาคออสเตรเลีย และพัดเข้าติมอร์ตะวันออก และหมู่เกาะมาลูกูของประเทศอินโดนีเซีย ปริมาณน้ำฝนทำให้เกิดอุทกภัย และส่งผลให้เกิดความเสียหายต่อโครงสร้างพื้นที่และทรัพย์สินประชาชนเล็กน้อย พายุไซโคลนแอนน์ เป็นพายุหมุนนอกฤดูกาลของภูมิภาคออสเตรเลียอีกลูก พัฒนาขึ้นเป็นพายุในระดับพายุโซนร้อนที่มีความรุนแรงตามมาตราแซฟเฟอร์–ซิมป์สัน และพัดขึ้นฝั่งในฟาร์นอร์ทควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลียในฐานะความกดอากาศต่ำเขตร้อน โดยพายุแอนน์นับเป็นพายุหมุนแถบออสเตรเลียที่ก่อตัวในเดือนพฤษภาคมที่มีความรุนแรงที่สุด นับตั้งแต่พายุรอนดาเมื่อปี พ.ศ. 2540 ต่อมาพายุกึ่งโซนร้อนก่อตัวขึ้นในมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ และได้ชื่อว่า ฌากัวร์ ทำให้พายุฌากัวร์เป็นพายุหมุนเขตร้อนของมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ลูกที่สองของปี ซึ่งเป็นครั้งแรกที่มีพายุหมุนเขตร้อนก่อตัวขึ้นสองลูกในปีเดียวกันของมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ นับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2559 และตามด้วยการก่อตัวของพายุกึ่งโซนร้อนอายุสั้นชื่อ แอนเดรีย ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเบอร์มิวดาในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ทำให้ฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติกเริ่มต้นขึ้นก่อนวันเริ่มฤดูกาลอย่างเป็นทางการ เป็นปีที่ห้าติดต่อกันแล้ว

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2562
ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต
ลีลี	4–11 พฤษภาคม	75 (45)	997	ภาคตะวันออกของอินโดนีเชีย, ติมอร์ตะวันออก, ท็อปเอ็นด์, คิมเบร์ลี	ปานกลาง	ไม่มี
TD	7–8 พฤษภาคม	ไม่ได้ระบุ	1006	แยป, ปาเลา	ไม่มี	ไม่มี
TD	7–15 พฤษภาคม	ไม่ได้ระบุ	1004	หมู่เกาะแคโรไลน์	ไม่มี	ไม่มี
แอนน์	7–18 พฤษภาคม	95 (60)	993	หมู่เกาะโซโลมอน, นิวแคลิโดเนีย, รัฐควีนส์แลนด์, ท็อปเอ็นด์	ไม่มี	ไม่มี
TD	10–11 พฤษภาคม	ไม่ได้ระบุ	1006	แยป, ปาเลา	ไม่มี	ไม่มี
12F	16–21 พฤษภาคม	55 (35)	1002	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
ฌากัวร์	20–22 พฤษภาคม	65 (40)	1010	บราซิล	ไม่มี	ไม่มี
แอนเดรีย	20–21 พฤษภาคม	65 (40)	1006	เบอร์มิวดา	ไม่มี	ไม่มี

มิถุนายน

พายุไซโคลนวายุ

วันที่ 1 มิถุนายน เป็นวันเริ่มต้นฤดูอย่างเป็นทางการของฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติก แม้ว่าพายุลูกแรกของฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติกปีนี้ (พายุแอนเดรีย) จะก่อตัวไปตั้งแต่ก่อนฤดูกาลเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคมก็ตาม หลังจากที่เว้นช่วงไปอย่างยาวนานที่สุดของปี ในที่สุด ระบบพายุแรกในทะเลอาหรับของฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียเหนือ พ.ศ. 2562 ก็ก่อตัวขึ้นเมื่อวันที่ 10 มิถุนายน และได้ชื่อว่า วายุ มีกำลังเป็นพายุไซโคลนกำลังแรงมาก ต่อมาในช่วงปลายเดือน พายุเฮอริเคนแอลวินก่อตัวขึ้นและกลายเป็นพายุลูกแรกของฤดูพายุเฮอริเคนแปซิฟิกนี้ นอกจากนี้ยังมีพายุดีเปรสชันเขตร้อนที่ก่อตัวขึ้นและกลายเป็นพายุโซนร้อนชื่อ เซอปัต ซึ่งนับเป็นพายุโซนร้อนลูกแรกในรอบสี่เดือนนับแต่พายุหวู่ติบในเดือนกุมภาพันธ์

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2562
ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต
วายุ	10—19 มิถุนายน	150 (90)	978	ภาคเหนือของมัลดีฟส์, ลักษทวีป, อินเดียตะวันตก, ปากีสถานตะวันออกเฉียงใต้	>140,000	8
เซอปัต	17—28 มิถุนายน	75 (45)	992	หมู่เกาะแคโรไลน์, ญี่ปุ่น	ไม่มี	ไม่มี
TD	26 มิถุนายน	55 (35)	1000	หมู่เกาะรีวกีว, เกาหลีใต้, ญี่ปุ่น	ไม่มี	ไม่มี
แอลวิน	25—29 มิถุนายน	120 (75)	992	เกาะกลาริยง	ไม่มี	ไม่มี
04W	26 มิถุนายน—1 กรกฎาคม	55 (35)	1006	หมู่เกาะแคโรไลน์, ปาเลา	ไม่มี	ไม่มี
บาร์บารา	30 มิถุนายน—6 กรกฎาคม	250 (155)	933	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี

กรกฎาคม

พายุเฮอริเคนเอริก

เดือนกรกฎาคมเป็นเดือนที่มีกิจกรรมของพายุหมุนเขตร้อนค่อนข้างมากในปีนี้ โดยมีพายุหมุนเขตร้อนก่อตัวขึ้นสิบสามลูก ในจำนวนนั้นสิบลูกมีความรุนแรงถึงพายุโซนร้อน ในบรรดาพายุเหล่านี้ พายุโซนร้อนมูน ได้พัดขึ้นฝั่งทางภาคเหนือของประเทศเวียดนาม และพายุเฮอริเคนแบร์รี ได้พัดขึ้นฝั่งบริเวณชายฝั่งมิดเวสเทิร์นของสหรัฐและภาคตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐในฐานะพายุโซนร้อน สร้างความเสียหาย 500 ล้านดอลลาร์สหรัฐ และมีผู้เสียชีวิตทางอ้อมจากพายุจำนวน 1 คน

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2562
ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต
มูน	1—4 กรกฎาคม	65 (40)	992	เกาะไหหนัน, ภาคใต้ของจีน, หมู่เกาะพาราเซล, เวียดนาม, ลาว	240,000	2
คอสมี	6—8 กรกฎาคม	85 (50)	1001	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
แบร์รี	11—15 กรกฎาคม	120 (75)	991	มิดเวสเทิร์นของสหรัฐ, ภาคตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐ, ชายฝั่งด้านอ่าวของสหรัฐ, รัฐอาร์คันซอ, รัฐโอคลาโฮมา, ภูมิภาคเกรตเลกส์, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐ	≥500 ล้าน	1
สี่-อี	12—14 กรกฎาคม	55 (35)	1006	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
ดานัส	12—21 กรกฎาคม	85 (50)	985	แยป, ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน, หมู่เกาะรีวกีว, ภาคตะวันออกของจีน, ญี่ปุ่น, คาบสมุทรเกาหลี, ภาคเหนือของจีน, รัสเซียตะวันออกไกล, หมู่เกาะคูริล	302,000	4
TD	17—19 กรกฎาคม	55 (35)	996	ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน, หมู่เกาะรีวกีว	ไม่มี	ไม่มี
เดลิลา	22—25 กรกฎาคม	65 (40)	1005	ปานามา, คอสตาริกา, นิการาก้ว	ไม่มี	ไม่มี
สาม	22—23 กรกฎาคม	50 (30)	1013	บาฮามาส	ไม่มี	ไม่มี
01	22—24 กรกฎาคม	45 (30)	1001	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
นารี	24—27 กรกฎาคม	65 (40)	998	หมู่เกาะโบนิน, ญี่ปุ่น	ไม่มี	ไม่มี
เอริก	27 กรกฎาคม—ปัจจุบัน	215 (130)	952	รัฐฮาวาย	ไม่มี	ไม่มี
ฟลอสซี	28 กรกฎาคม—ปัจจุบัน	130 (80)	990	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
วิภา	30 กรกฎาคม—3 สิงหาคม	55 (35)	992	หมู่เกาะพาราเซล, เกาะไหหนัน, ภาคใต้ของจีน, เวียดนาม, ลาว	ไม่มี	ไม่มี

สิงหาคม

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2562
ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต
ฟรานซิสโก	1 สิงหาคม—ปัจจุบัน	95 (60)	992	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
เลกีมา	1 สิงหาคม—ปัจจุบัน	65 (40)	996	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
กิล	3 สิงหาคม—ปัจจุบัน	65 (40)	1006	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี